Mijn moeder had een rijk arsenaal aan uitspraken, vrijwel allemaal in dialect. Deze week schoot mij er weer in te binnen. Haar boosheid ventileerde ze bij voorkeur verbaal, àls ze haar handen al gebruikte was dat om je stevig in je arm te nemen, wat niet zelden blauwe plekken opleverde. Eén van haar uitspraken bij boosheid was:
"Jongen, ik kan je wel fing kniepen!"
Of "Ik kan je wel fing wrieven"
ps. merkwaardig is de verschillende uitspraak in het Spakenburgs dialect van de lange ij: 'fijn' wordt 'fing' en 'knijpen' en 'wrijven' worden 'kniepen' en 'wrieven', de laatste was de gebruikelijke translatie van ij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten